نگرانیها و ترسهای ما در زندگی باعث میشود در مقابل بسیاری از خطرات ایمن بمانیم؛ اما گاهی این نگرانی و ترس تا حدی افزایش پیدا میکند که در زندگی روزمره ما مشکل ایجاد شده و نتوانیم از چالشها به سلامت عبور کنیم. اینجاست که حرف از اضطراب و استرس پیش میآید.
در یک تعریف ساده استرس نشأت گرفته از یک محرک خارجی است؛ اما اضطراب یک نگرانی یا ترس بی دلیل است. برای مثال شما باید یک کار را همین امروز تحویل دهید و هنوز تمامش نکردهاید، این احساس نگرانی یا فشاری که دارید، استرس است؛ اما اگر نگران این باشید که در مسیر کار ممکن است تصادف کنید یا برگههای شما را دزد ببرد، این اضطراب است.
استرس به معنی احساس تحت فشار بودن است. این فشار از جنبههای مختلف زندگی به ما وارد میشود، مانند افزایش فشار کاری، تغییرات بزرگ مثل مهاجرت یا ازدواج، بحث با یکی از اعضای خانواده یا اطرافیان، وجود مشکلات مالی و غیره. در موقعیتهایی که استرس دارید، احساس تهدید یا ناراحتی میکنید و بدنتان با واکنشهای جسمی پاسخ میدهد و حتی در رفتار و احساس شما نیز تغییراتی رخ میدهد. تحقیقات نشان میدهند استرس گاهی مثبت است. باعث میشود شما هوشیارتر باشید و بدین ترتیب در موقعیتهای مهم، خطرناک و خاص عملکرد بهتری از خود نشان دهید. اما استرس تنها زمانی مفید است که فقط مدت کوتاهی طول بکشد. زمانی که این استرس به روندی هر روزه و طولانیمدت تبدیل شود، میتواند به بیماریهای قلبی و اختلال اضطراب ختم شود. شما ممکن است در موقعیتهای متفاوتی استرس را تجربه کنید مثل استرس در جمع، موقع حرف زدن یا در هنگام رانندگی؛ اما این استرسها زمانی خطرناک میشوند که دیگر نتوانید در جمع بمانید، دیگر حرف نزنید و دیگر رانندگی نکنید یا در هر کدام از این موقعیتها رفتار نامناسبی داشته باشید.
استرس شدید، کوتاهمدت و رایجترین شکل استرس است و معمولاً در پی فشارها یا ترس از یک حادثه نزدیک، دچار آن میشویم. این نوع استرس زمانی که مشکل را حل کنیم یا از خطر فرار کنیم، برطرف میشود. استرس مزمن دوره طولانیتری دارد و خطرناکتر است. مشکلات مالی مداوم، اختلال در کارکرد خانواده، ازدواج بد همه از مثالهایی هستند که باعث استرس مزمن میشوند. این مشکل زمانی رخ میدهد که راهی برای فرار از عامل استرس نداریم و خودمان نیز به دنبال کاهش استرس و حل آن نیستیم.