در سال‌های اخیر، روان‌شناسی در دو مسیر متفاوت رشد کرده: یکی بر پایه علم، و دیگری بر پایه شعار. روان‌شناسی علمی بر مبنای تحقیق، آزمایش و شواهد قابل اعتماد بنا شده و سعی دارد رفتار و ذهن انسان را به‌صورت واقع‌گرایانه تحلیل کند؛ درحالی‌که روان‌شناسی زرد با جملات انگیزشی و وعده‌های ساده مثل “فقط مثبت فکر کن!” سعی دارد احساس خوبی ایجاد کند، بی‌آنکه ریشه‌ی مشکلات را بشناسد. روان‌شناسی زرد بیشتر جنبه بازاری دارد و اغلب با واقعیت زندگی انسان هم‌خوان نیست. در مقابل، روان‌شناسی علمی گرچه گاهی تلخ یا پیچیده است، اما در بلندمدت مؤثرتر و پایدارتر عمل می‌کند. تفاوت این دو، مثل تفاوت داروی واقعی و مسکن زودگذر است: یکی درمان می‌کند، دیگری فقط ساکتت می‌کند.